در روستای کوچک و دورافتاده‌ای، زندگی آرام و صمیمی داشتیم. کودکانی جوان و پرانرژی در این روستا زندگی می‌کردند که همیشه علاقه‌ی زیادی به ماجراجویی‌ها و کشف اسرار داشتند. یکی از این کودکان، پسری به نام لئو بود که دوست داشت به جستجوی اشباح و رازهای پنهان بپردازد. لئو هر شب، پس از غروب آفتاب و در آغاز شب‌های تاریک، با دوستانش به جنگل می‌رفت. آنها به دنبال اشباح و روحانی‌ها بودند که افسانه‌های مردمی درباره‌ی آنها وجود داشت. این بچه‌ها با هم به دنبال مخلوقات ماوراء‌الطبیعه می‌گشتند و هر شب برای خودشان ماجراجویی‌های جدید و هیجان‌انگیزی پیدا می‌کردند. ...

در شهر کوچکی به نام روزگار، سه کودک شجاع به نام‌های علی، سارا و میلاد زندگی می‌کردند. آنها همیشه به دنبال ماجراجویی و هیجان‌انگیزی می‌گشتند و همیشه به دنبال پیدا کردن گنج‌های پنهان می‌بودند. یک روز، در حین بازی در باغچه‌ای بزرگ، علی یک نقشه قدیمی را در زیر تنه درختی پیدا کرد. نقشه‌ای با علامت‌های عجیب و غریب که به نظر می‌رسید یک مسیر را نشان می‌داد که به گنجی پنهان در دل جنگل نزدیک شهر می‌رسد. ...

در دنیایی دور، جایی که روی همه چیز می‌توانست جادوگری اعمال شود، یک شهر وجود داشت به نام «شهر بازی جادویی». این شهر پر از جادوگران کوچک بود که هر روز بازی‌هایی جالب و جادویی را برای کودکان دیگر می‌آفریدند. در این شهر، خیابان‌ها و کوچه‌ها پر از رنگ و نور بودند. هر نقطه‌ای که نگاه می‌کردی، یک بازی جدید می‌دیدی. از تنه‌تنه‌های جادویی که می‌توانستند با یک زدن دست به یک درخت بزرگ تبدیل شوند، تا کارواش‌های جادویی که با یک تکه پارچه انگشتان تمیز می‌کردند، همه چیز در این شهر برای کودکان جذاب و پر از شگفتی بود. ...

روزی روزگاری، در دنیایی دور، شهری بود به نام “شهر قصه‌ها”. این شهر پر از خانه‌هایی بود که هر کدام یک داستان عجیب و جادویی داشتند. هر روز، وقتی خورشید طلوع می‌کرد، کودکان از خواب بیدار می‌شدند و به سراغ خانه‌های قصه‌گو می‌رفتند تا داستان‌های جدید را بشنوند. در گوشه‌ای از شهر، خانه‌ای بود که قصه‌ی “خرگوش و لاک‌پشت” را تعریف می‌کرد. در این قصه، خرگوش تند و تیز با لاک‌پشت آرام و کند مسابقه می‌دادند. خرگوش با خود فکر کرد که خیلی سریع‌تر از لاک‌پشت است و تصمیم گرفت در وسط مسابقه کمی بخوابد. اما وقتی بیدار شد، دید لاک‌پشت آرام آرام به خط پایان نزدیک شده و برنده شده است! این قصه به کودکان یاد می‌داد که نباید کسی را دست کم گرفت. ...

در دنیایی پر از رنگ و شگفتی، در کنار یک درخت بزرگ و پر بار، یک شهرک کوچک از حشرات وجود داشت. این شهرک، مانند یک دنیای جادویی بود که پر از ساختمان‌های کوچک و زیبا بود. در این شهرک، حشرات مختلفی مثل مورچه‌ها، کرم‌ها، زنبورها و کفشدوزک‌ها زندگی می‌کردند و با هم در صلح و آرامش زیسته می‌شدند. در یک روز خوش آفرینی، که آفتاب در آسمان درخشید و گل‌ها به آرامی شکوفه زدند، مورچه‌ها تصمیم گرفتند که یک ساختمان جدید در شهرک خود بسازند. آنها به صورت گروهی با همکاری و همدلی، آغاز به کار کردند. مورچه‌ها با تلاش و کوشش بسیار، خاک را حفر کردند و ساختمان کوچک خود را به شکل یک تونل زیر زمین ساختند. ...

روزی روزگاری، در قلب جنگلی سرسبز و بزرگ، شیری قدرتمند و مهربان به نام “شیرکوهان” زندگی می‌کرد. شیرکوهان قوی‌ترین و باابهت‌ترین حیوان جنگل بود و همه حیوانات از او احترام می‌گذاشتند. اما با وجود قدرتش، شیرکوهان بسیار مهربان و دوستانه بود. یک روز گرم و آفتابی، شیرکوهان تصمیم گرفت زیر سایه یک درخت بزرگ استراحت کند. او آرام زیر درخت دراز کشید و چشمانش را بست. در همان حال، موش کوچکی به نام “موشو” در نزدیکی شیرکوهان بازی می‌کرد. موشو خیلی پرانرژی و کنجکاو بود و همیشه به دنبال ماجراجویی‌های جدید بود. ...

روزگاری در روستای کوچک و دل‌پذیری به نام روزگرد، دخترکی بنام آنیا زندگی می‌کرد. آنیا دختری کنجکاو و مهربان بود که همیشه به حیوانات روستا کمک می‌کرد و با آنها صحبت می‌کرد. یک روز، آنیا به درخت بزرگی نزدیک رودخانه رفت. او زیر درخت نشست و به صدای آب رودخانه گوش داد. در همین حال، یک خرگوش به نام هاپی به او پیوست و گفت: “سلام آنیا، چه خبر؟” ...

در یک دهکده‌ی کوچک و زیبا، دختری کوچک و مهربان به نام شیرین زندگی می‌کرد. شیرین دختری باهوش بود که همیشه با لبخندی شیرین روی لب‌هایش دیده می‌شد. به همین دلیل همه او را “شیرین‌عقل” صدا می‌کردند. او همیشه آماده بود تا به هر کسی که نیاز به کمک داشت، کمک کند. یک روز، وقتی شیرین در باغچه‌ی خانه‌شان بازی می‌کرد، صدای گریه‌ی بلندی را شنید. او به دنبال صدا رفت و به بز کوچکی به نام بزی رسید که در کنار نهر گریه می‌کرد. شیرین با مهربانی پرسید: “بزی، چرا گریه می‌کنی؟” ...

در روستای کوچکی به نام شاداب‌پرور، یک آجیل‌فروش قهوه‌خانه‌ای داشتند که شیرینی‌های جادویی می‌فروخت. آجیل‌فروش، آقای قهرمان نام داشت. او شیرینی‌هایی درست می‌کرد که خاصیت‌های جادویی داشتند. یکی از محبوب‌ترین شیرینی‌های آقای قهرمان شیرینی‌های رنگارنگ بودند. هر کدام از این شیرینی‌ها، ویژگی خاصی داشت. مثلاً شیرینی زرد، هر کسی که آن را می‌خورد، شاداب و پرانرژی می‌شد. شیرینی سبز، هر کسی که آن را می‌خورد، به یاد افکار خوب می‌افتاد. و شیرینی آبی، هر کسی که آن را می‌خورد، احساس آرامش و سکون می‌کرد. ...

بود یک روزی در شهر کوچکی، که صبح زود بود و خورشید آرام آرام از پشت کوه بیرون می‌آمد. توی خونه‌ها همه بیدار شده بودن و هوا خنک و نسیمی خوب پر از بوی گل‌های نو بود. درون یک خانه کوچک، لیلا با دوستانش به یک صبحانه‌ی خوشمزه آماده می‌شدند. لیلا یک دختر بچه‌ی خردسال و شاداب بود، با چشمان پر از حسن طبیعت و خندان. او همیشه در حال ماجراجویی بود و دوست داشت با دوستانش وقت خوبی بگذراند. ...