در آبادی ای واقع در دور دوران دور، یک پرنده‌ی شگفت‌انگیز به نام “پلی‌پرات” زندگی می‌کرد. او پرنده‌ای بود که می‌توانست صحبت کند. پلی‌پرات به رنگ‌هایی خاص و زیبا بود. پرهایش به رنگ‌های طیف مختلف از آبی و سبز تا قرمز و زرد درخشان بودند. پلی‌پرات همیشه دوست داشت با دیگر حیوانات آبادی صحبت کند و داستان‌هایش را با آنها به اشتراک بگذارد. او با ماهی‌ها در دریاچه، سنجاب‌ها در جنگل، و حتی با کودکانی که به دیدار آبادی می‌آمدند، حرف می‌زد. همه از صحبت‌های پلی‌پرات خوششان می‌آمد، زیرا پلی‌پرات داستان‌های جالب و خنده‌داری داشت. ...

در جنگلی دوردست، جایی که درختان بلند و پر از زندگی به آسمان می‌رسیدند، زندگی می‌کردند. در این جنگل زیبا، یک پرنده خاص به نام “زرین” وجود داشت. زرین پرنده‌ای با پرهایی طلایی و درخشان بود که هر کودکی که آن را می‌دید، از دیدن زیبایی پرهایش شگفت‌زده می‌شد. یک روز، زرین که در جنگل پرسه می‌زد، یک بچه‌ی کوچک و غمگین را دید که در زیر یک درخت نشسته بود. بچه گیج شده بود و دیگر راهی برای خروج از جنگل نمی‌دانست. زرین با پرهای طلاییش به سرعت به سوی بچه پرواز کرد و پرسید: “سلام، چرا اینقدر غمگین هستی؟” ...

بود زمانی در یک جنگل پر از رنگ و زیبایی، جایی که پرندگان زندگی می‌کردند. این پرندگان مختلفی از جا به جایی برای یافتن غذا و زندگی به کار می‌بردند. یکی از آن‌ها، پرنده‌ای به نام پیتر بود. پیتر یک پرنده مهاجر بود که هر ساله به همراه خانواده‌اش برای فصل سرد به نقاط گرم‌تری مهاجرت می‌کردند. پیتر با پرهای درخشان و قدرت پرواز بالا بود. او همیشه از مسیرهای مهاجرت پرندگان می‌پرسید و به دنبال اطلاعات مفید برای خانواده‌اش می‌گشت. یکی از دوستان پیتر، پرنده‌ای با نام لیلا بود. لیلا همیشه از پیتر خواسته بود که همراه با او به مسیر مهاجرت بیاید. ...

در یک سواحل آرام و زیبا، جایی که آب آبی و درخشان به خاطر نور آفتاب بود، یک جمعیت رنگارنگ از پرندگان زندگی می‌کردند. این پرندگان، هر کدام با رنگ، شکل و رفتار خود، زندگی را در آن ساحل به شکلی جذاب و شگفت‌انگیز می‌گذراندند. یکی از پرندگان این ساحل، نامش سیاه‌پوزه بود. او پرنده‌ای بزرگ و سیاه با بالهای سفید بود که هر روز صبح زود از روی درختی در نزدیکی ساحل پرواز می‌کرد و به دنبال غذا می‌گشت. سیاه‌پوزه دوست داشت که در آسمان آبی و بر روی موج‌های لرزان دریا آزادانه پرواز کند و با دوستان پرنده‌اش بازی کند. ...

در یک دیار دور، در قلمرویی که پر از درختان و گل‌های رنگارنگ بود، زندگی می‌کرد پرنسس آنیکا. آنیکا پرنسسی با چشمان آبی و موهای طلایی بود، که همیشه با لبخند به دنیا نگاه می‌کرد. او به همه کمک می‌کرد و دوستانش از شجاعت و خوشرویی‌اش خیلی خوششان می‌آمد. یک روز، خبری از شهرک نزدیک به قلمرو آنیکا به دست او رسید. در آن شهرک، یک هیولای وحشتناک زندگی می‌کرد که هر شب به خانه‌ها نفوذ می‌یافت و مردم را هراسان می‌کرد. آنیکا که از مردم شنید که کسی تاکنون جرات مقابله با هیولا را نداشته است، تصمیم گرفت که به آنها کمک کند. ...

در سرزمین دوردستی، در قلعه‌ای بزرگ و زیبا، پرنسس کوچکی به نام نازنین زندگی می‌کرد. نازنین دختر مهربان و خوش‌قلبی بود که همه مردم سرزمینش او را دوست داشتند. او عاشق طبیعت و حیوانات بود و همیشه در باغ قلعه با گل‌ها و پرندگان بازی می‌کرد. یک روز آفتابی، نازنین تصمیم گرفت به کنار دریاچه زیبایی که در نزدیکی قلعه‌شان بود، برود. او سبد کوچکی از نان و میوه‌های خوشمزه برداشت و به طرف دریاچه به راه افتاد. وقتی به دریاچه رسید، زیر درخت بزرگی نشست و از مناظر زیبای اطراف لذت برد. ...

روزی روزگاری، در یک جنگل سرسبز و زیبا، پرنده کوچکی به نام پَرپَر زندگی می‌کرد. پَرپَر یک گنجشک شاد و بازیگوش بود که همیشه دوست داشت بالاتر و بالاتر پرواز کند. او از کودکی آرزو داشت که به بلندترین نقطه آسمان برسد و از آنجا به تمام جهان نگاه کند. یک روز صبح، وقتی خورشید طلوع کرده بود و نور طلایی‌اش به جنگل می‌تابید، پَرپَر از خواب بیدار شد. او به آسمان آبی نگاه کرد و پرنده‌های دیگر را دید که تا دورترین نقطه آسمان پرواز می‌کنند. دلش می‌خواست او هم به همان اندازه بالا برود. او با هیجان به خودش گفت: “من هم می‌توانم! من هم می‌توانم به آن بالاها بروم!” ...

به روزی زیبا و آفتابی، دوستان کوچکمان، ماهان و نیکا، تصمیم گرفتند که یک ماجراجویی جدید را آغاز کنند. آنها بر روی یک بالون رنگارنگ نشستند و قرار بود به سفری به سرزمین‌های دور بروند. بالونشان بالا برد و به آسمان پرپرید. ماهان و نیکا از بالون پایین نگاه کردند و حس خوبی داشتند. آنها به آرامی و با احتیاط، از بالای شهرشان عبور کردند و به سمت دشت‌ها و کوه‌ها پریدند. ...

در دهکده‌ای کوچک واقع در کنار دریا، پسر بچه‌ای به نام آرش زندگی می‌کرد. آرش پسری شاد و خوش‌رو بود که همیشه دوست داشت به آسمان آبی نگاه کند و درباره پرواز با هواپیماها بیاندیشد. او هر روز صبح زود از خواب بلند می‌شد و با شوق به آسمان نگاه می‌کرد، آرزو می‌کرد که یک روزی همراه با هواپیماها به آسمان سفر کند. یک روز، آرش با مادرش به فرودگاه شهر نزدیک رفتند. او با دیدن هواپیماهای بزرگ و پرنده‌وار که از آسمان فرود می‌آمدند و پرواز می‌کردند، خیلی هیجان‌زده شد. با شگفتی به مادرش گفت: “مامان، چطور می‌توانند این هواپیماها از زمین پرواز کنند؟” ...

در دنیایی پر از رنگ و شادی، زندگی پروانه‌ای به نام رنگین آغاز شد. رنگین پروانه‌ای بود که بالهایش به رنگ‌های مختلفی از قرمز، آبی، زرد، و بنفش درخشان بود. او در باغی پر از گل‌های رنگارنگ و ارتفاعات پوشیده از گیاهان سبز و زیبا زندگی می‌کرد. رنگین به عنوان یک پروانه خیلی خاص، همیشه به خودش افتخار می‌کرد که می‌تواند به دنیای اطراف رنگ و زیبایی ببخشد. او از طریق باغ می‌پرید و با هر دسته گلی که می‌دید، عسل شیرینی که در دل گل پنهان شده بود را نوشید. ...